Z moich ust płyną tylko komendy,zakazy,nakazy:
Chodź ubierzemy się
Chodź zmienimy pieluchę
jedz
wchodź na górę
i szantaż:
Chodź do domu,bo jak nie pójdziesz to sama pójdę i nie przyjdę po Ciebie ( ten tekst słyszy Wiktoria jak nie chce wyjść od dziadków).
Za rzadko do niej się po prostu uśmiecham. Przytulać ,przytulam,gorzej z tym uśmiechem.
A przecież przez uśmiech wyrażamy szczęście,rozbawienie.
Powinnam od niej uczyć się cieszyć się z błahostek. Wiktoria umie cieszyć się nawet z głupiej witamiy c którą jej kupiłam. Cieszyła się tak mocno jakby dostała najdroższą, najfajniejszą zabawkę na świecie. I oby to jej zostało :).
Jestem albo poważna,albo smutna,albo zła. Nie pamiętam kiedy byłam uśmiechnięta.Czas to zmienić, mam od kogo uczyć się pozytywnego nastawienia do życia. Sami popatrzcie , prawda że Wiktoria zaraża uśmiechem?
Kiedy ty się uśmiechnęłaś do męża/dziecka/pani ze sklepu?:)
Śmiech Twojej Wiktorii jest zabójczy i zaraźliwy. Trudno na niego nie zareagować uśmiechem. Ja też kiedyś byłam wiecznie zachmurzona i zła ale szybko nauczyłam się uśmiechać dzięki córce oraz mężowi, który zawsze jest pozytywnie nastawiony nawet do "pani ze sklepu". Odkąd się częściej uśmiecham do innych... więcej ludzi uśmiecha się do mnie. A córka w szczególności :)
OdpowiedzUsuńtrzeba się otworzyć na ludzi :)
UsuńOczywiście, że zaraża uśmiechem. :)
OdpowiedzUsuńUśmiechaj się do wszystkich, nie tylko do Wiktorii. Zobaczysz jak świetnie będziesz się z tym czuła. ;)
No właśnie to nauczenie sie odpuszczania jest najważniejsze. Nie musimy byc takie superwoman ;) Czasami trzeba wrzucić n a luz i łatwiej o uśmiech od razu :)
OdpowiedzUsuńTak teraz wrzucenie na luz jest mi bardzo potrzebne :)
UsuńKurcze faktycznie... czasami trzeba sobie uświadomić, że chociaż uśmiechamy się to możemy to robić częściej ... naprawdę. Trzeba nad sobą pracować- cały czas
OdpowiedzUsuńwww.MartynaG.pl - śle uśmiech :)
Dzięki wzajemnie :).
Usuń